۱۳۸۹ بهمن ۱۷, یکشنبه

خدای من رنگین كمان خوشبختی ست

 

 
دیوارهای خالی اتاقم را از تصویرهای خیالی او پر می كنم
خدای من زیباست خدای من رنگین كمان خوشبختی ست
كه پشت ...هر گریه انعكاسش را روی سقف اتاق می بینم
من هیچ با زبان كهنه صدایش نكرده ام و نه لای بقچه پیچ سجاده
رهایش او در نهایت اشتیاق به من عاشق شد
و من در نهایت حیرت حالا گاه گاهی
كه به هم خیره می شویم
تشخیص خدا و بنده چه سخت است


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر